Tijdens mijn wandeling kwam ik Eric tegen. Eric werkt sinds een jaar bij een grote organisatie. Opgelucht vertelde hij dat zijn jaarcontract recentelijk is omgezet naar een vast contract. Dat kwam eerder dan verwacht, want het werd al na tien maanden verlengd.

Door de vroege verlenging had Eric het idee dat lovende woorden en uitstekende prestaties hem vooruit waren gesneld, dus verwachtingsvol vroeg hij zijn manager naar de reden van de snelle omzetting. Het antwoord was: “Ik heb geen klachten gehoord, dus het zal wel goed zijn”.

Bam!

Een dergelijke opmerking maakt de weg vrij om te verdwijnen in de grijze massa van de middelmaat. Het maaiveld. De klachtenvrije groep.  Dat is prima. Bedrijven varen er wel bij.

Toch vermoed ik dat bij een groot deel van de klachtenvrije groep regelmatig mooie ideeën omhoog borrelen. Ideeën die de organisatie een stapje verder zouden kunnen brengen. Enthousiast stuiterend liggen ze in hun bed om de volgende ochtend te worden ingehaald door de waan van de dag en de veiligheid van het maaiveld.

Het vergt moed om daar doorheen te breken; om een mooi idee waar te maken en het niet langzaam te laten verdwijnen in de krochten van het brein. De moed als schakel tussen dromen en doen.  

Het is dus niet niks.

Maar juist met dat enthousiasme, met die intrinsieke motivatie is al zoveel gewonnen. Dát vasthouden geeft eigenlijk al het  belangrijkste anker voor durven. En als de vertaalslag, naar de meerwaarde en de tijd- en geldbesteding vervolgens concreet is en duidelijk kan worden overgebracht, dan komt ‘doen’  binnen handbereik. Een consistente stroom aan stapjes.  Doorgaan, totdat met al die stappen het resultaat wordt bereikt.  

Dat resultaat zorgt er niet alleen voor dat de medewerker groeit, maar ook dat de organisatie een boost krijgt.  

Zelf vertoef ik over het algemeen in de klachtenvrije groep, maar kan enorm genieten van de helden die de moed hebben om boven het maaiveld uit te steken. Te beginnen met hun eigen maaiveld. Helden die daarmee zichzelf, organisaties, of zelfs groter dan dat, op een hoger plan tillen. Daar een bijdrage aan mogen leveren, is wat mijn werk zo mooi maakt. Langs de zijlijn meelopen als aanjager, tipgever en cheerleader. Zodat zij het verschil kunnen maken, niet alleen voor zichzelf, maar ook voor een ander en misschien zelfs voor de maatschappij.