Gewoon ontspannen zingen vanuit je buik, kreeg ik te horen
Gewoon ontspannen zingen vanuit mijn buik? Hoe dan?! Niets in mij kon zingen vanuit die buik. M’n hoofd draaide op volle toeren.

Ik deed mee aan de musical van mijn sportclub
Eerst even de situatie schetsen. Na jaren niet meer te hebben gezongen, had ik me aangemeld voor een musical van de jubilerende sportclub. Het leek mij ontzettend leuk om daar in een achtergrondkoortje aan mee te doen. Hoe anders bleek de situatie toen ik op de eerste repetitiedag de deur opende. Tien paar ogen – van conservatoriumstudenten bleek later – keken even om, zeiden gedag en gingen vervolgens verder met muziek maken. Het klonk fantastisch.

Er was niemand anders om te zingen…
Verder was er niemand. Verbaasd keek ik om mij heen: waar bleven de anderen? Was ik te vroeg? En toen kwam de vraag of de zangeres naar voren wilde komen. Zangeres? Waar dan? Ik? Dit kan niet waar zijn. Angstig keek ik om mij heen. Maar er was echt niemand anders. De paniek stond in mijn ogen, het liefst was ik in de grond verdwenen. Gewoon relaxed… hoe dan?! Ik wilde het zo goed doen. Te goed. En daarmee werd het alleen maar erger. Nog net niet vals, maar daar was dan ook alles mee gezegd.

Het was niet mooi, maar ze hoorden me wel!
Hoe waardeloos ook, ik heb mijn stem wel laten horen. Dat had ik tenminste al geleerd, op dat moment. De situatie waarin mijn klanten vaak zitten, was ik destijds al voorbij. Níet zingen was geen optie meer voor me.

Grote kans dat ze op je werk jouw stem helemaal niet horen. 
Een paar jaar eerder deed ik wat jij waarschijnlijk nu ook doet: je vindt dat je het allemaal alleen moet kunnen, dus stel je geen vragen en zeg je niet dat het een onduidelijke opdracht is waar je zo hard aan werkt. Sterker nog: je zegt helemaal niets. Je wilt niet dom lijken of iemands kostbare tijd verspillen. Dat je in een politiek wespennest zit, dat je geen duidelijkheid krijgt over je project en geen erkenning voor wat je doet, daar hoort niemand je over.

Als je niet zingt, wordt je stem ook niet beter.
De ellende is juist dat het daardoor waarschijnlijk vooral meer tijd kost om je werk af te krijgen. En dat je dom gaat lijken, omdat je dan wel kneiterhard hebt gewerkt, maar het resultaat toch tot teleurstelling leidt. Onduidelijke of onuitgesproken verwachtingen leiden per definitie bijna altijd tot tegenvallende resultaten. Dat ze niet duidelijk, tegenstrijdig of onlogisch zijn, ligt niet aan jou! Zoals het niet mijn fout was, dat ik niet wist dat er geen andere zangeressen zouden zijn. Maar niet zingen, je niet uitspreken, dat is een factor die wél bij jou ligt.