Verlangend kijk je naar buiten. Midzomer klinkt als dolce far niente. Als terrassen met zonnebrillen en glazen witte wijn. Helaas kun jij alleen maar naar de volle terrassen kijken.

Jouw organisatie heeft namelijk juist de pre-vakantie spits, dus vol aan de bak. Een eindsprint tot aan de zomervakantie. Nog even wat rapportages, eindfeestjes en evaluaties. Natuurlijk organiseer jij het zomeruitje voor de afdeling en heb je ook nog eens aangeboden om je schouders onder een slepende klus te zetten, zodat ook die is afgerond voor de zomervakantie. Daarnaast ligt er nog jouw gewone werk.

Waar de zon vandaag tot stilstand komt en zich opmaakt voor de kortere dagen, komt de wende voor jou dus pas zodra de zomervakantie begint. Want de hele organisatie doet net alsof je dan twee  maanden lang niets kunt afronden of niets nieuws meer kunt ondernemen.  Hijgend en puffend komt het dan abrupt tot stilstand en zakt alles als een plumpudding in elkaar. Tot na de zomervakantie kun je een kanon afschieten en ligt alles wekenlang stil.

Natuurlijk heb je je al gerealiseerd dat jij niet de hele zomer weg bent. Je hebt je nu al voorgenomen om de stilstand van de organisatie juist te gebruiken om orde op zaken te stellen. Zodat je na de vakantie weer vooruit kunt, zonder die chaos die er nu is. Maar je houdt jezelf voor de gek, want je hebt dat al zo vaak geprobeerd. De vakantie is nog nauwelijks voorbij of je laat je alweer meeslepen door de waan van de dag.

Je kunt  de zomer echt goed gebruiken, door anders te gaan werken. Dat klinkt ingewikkeld, maar is simpel. Als je met mij aan de slag gaat, dan kun je in september starten met een schone lei.

Klinkt dit goed? Laat het mij dan even weten.
Wat denk je?  Zitten we binnenkort samen op een terras om orde te scheppen? Ik kijk er naar uit.