Ik vergader niet meer. En je kunt je voorstellen wat voor opluchting dat is. Omdat het te vaak een rituele dans is, waar iedereen steeds weer aan deelneemt, omdat het erbij hoort.

Vergaderingen zijn te vaak langdradig en niet efficiënt. Je kent het wel. Die ene collega die zichzelf graag hoort en eindeloos aan het woord is, vaak in herhalingen, terwijl jij je schrijfblok vol zit te droedelen. Dat agendapunt waarover gediscussieerd wordt, maar waarvan de beslissing in feite al lang is genomen. Vage actiepunten zonder einddatum of eigenaar.

Net als jij, maakte ik mij er ook elke keer weer druk over. Al het geld dat er weggegooid werd. Al die tijd die we zoveel beter konden gebruiken. Zeker als er, zoals bij jou, een stapel werk op je bureau ligt te wachten, waar je toch al niet doorheen komt. Dat is eigenlijk niet te doen.

Ik ben voor mijzelf begonnen, hoef ik helemaal niet meer te vergaderen. Dat is niet wat ik jou ga aanraden. Maar ik heb inmiddels een heleboel manieren gevonden die jij kunt gebruiken om veel minder te vergaderen en beter. Methodes waardoor je alleen maar aan hoeft te schuiven bij de vergaderingen waarin je een bijdrage te leveren hebt en op een manier waar ook de organisatie blij van wordt.  

In de kantlijn van mijn schrijfblok is menig kunstwerk ontstaan tijdens de vergaderingen. Vooral poppetjes en bloemetjes. 
En jij? Wat teken jij tijdens een vergadering?